Vandaag wil ik graag het belang van het mentale aspect rond voeding in de kijker zetten, ongelofelijk boeiend en cruciaal om hiervan op de hoogte te zijn!
Hiervoor neem ik graag de studie er bij van Alia J. Crum et al van 2011.
Alvorens hier verder op in te duiken zal ik enkele termen toelichten. Zo is het cruciaal dat je weet wat ghreline is. Ghreline of het "hongerhormoon" is een hormoon dat de eetlust opwekt en dus de voedselinname stimuleert. Het wordt voornamelijk afgescheiden door de maagwand. En de hoeveelheid ghreline neemt toe voor de maaltijd en neemt af erna. Dit is ook logisch want het is nodig dat na je maaltijd je hongergevoel afneemt.
“Ghreline of het "hongerhormoon" is een hormoon dat de eetlust opwekt en dus de voedselinname stimuleert. ”
In deze studie werd de fysiologische verzadiging gemeten aan de hand van het hongerhormoon ghreline. Beide groepen kregen een milkshake van 380 kcal. De uitkomst van deze test zou dus hetzelfde moeten zijn. Wat hebben ze nu getest? Tegen de ene groep heeft men gezegd dat het een vullende milkshake was van 620 kcal, rijk aan vet en aan suiker. Tegen de andere groep zei men dat het een guilt-free (zo eentje waar je je niet achteraf schuldig over hoeft te voelen) milkshake was van amper 140 kcal met geen suiker en geen vet aanwezig. Hiermee wou men testen welke invloed je mindset heeft op de productie van hormonen. Want buiten dit was niets anders tussen beide groepen.
Er werden 4 metingen van ghreline uitgevoerd. 2 voor het drinken, terwijl de participanten het label lazen en tijdens de 2 andere metingen werd gevraagd aan de proefpersonen om te drinken en de milkshake te beoordelen.
Wat was nu het resultaat? Bij de groep die zogezegd de milkshake kreeg van 620 kcal nam ghreline veel sneller af na de inname van de shake terwijl er bij de andere groep eerder een relatief vlakke ghreline respons was. De verzadiging van beide groepen was afhankelijk van hetgeen ze geloofden geconsumeerd te hebben. Hun verzadiging was dus niet afhankelijk van hetgeen ze effectief ingenomen hadden! Het waargenomen patroon van de ghreline-respons komt overeen met wat men zou kunnen waarnemen als deelnemers daadwerkelijk dranken zouden consumeren met verschillende calorische inhoud (d.w.z. hoge vs. lage energie-inname; Taheri, Lin, Austin, Young, & Mignot, 2004). Met andere woorden: de verzadiging van de deelnemers kwam overeen met wat ze dachten dat ze consumeerden in plaats van met de werkelijke voedingswaarde van wat ze consumeerden.
"De verzadiging van de deelnemers kwam overeen met wat ze dachten dat ze consumeerden in plaats van met de werkelijke voedingswaarde van wat ze consumeerden. "
Wat zijn nu de gevolgen van verhoogde ghrelinespiegels? Deze kunnen een toename van het lichaamsgewicht en vettoename veroorzaken door een hoger calorie inname en een lager energieverbruik. Dit werd echter niet onderzocht in deze studie.
Bijkomend onderzoek is nodig om beter te begrijpen hoe psychologische factoren de biologische impact van voedsel beïnvloeden. Ook zou het interessant zijn om het effect van dergelijke psychologisch verschillen op latere consumptie of op langetermijnveranderingen zoals bijvoorbeeld gewicht verder te onderzoeken.
Relevantie
Hier werden voedseletiketten gewijzigd om het effect van de mentale manipulatie te onderzoeken. In de echte wereld is labelmanipulatie voor andere doeleinden gebruikelijk. Bedrijven vullen verplichte calorie-etikettering aan met gezondheidsclaims die de "gezonde" eigenschappen van hun product in de hoop de consumptie ervan te verhogen. Bovendien zijn deze beweringen vaak onnauwkeurig en misleidend (Hasler, 2008). Een product kan het label "vetarm" hebben (omdat het minder vet bevat dan een volvette optie), maar toch een vetrijk voedsel zijn. Een voedingsproduct kan een goede bron van vezels zijn, maar toch een veel te hoog suikergehalte hebben. Deze combinatie van "ongezonde" voedingsstoffen met "gezonde" proclamaties kan negatieve gevolgen hebben. Niet alleen klopt deze bewering vaak niet, maar het mentale aspect ervan kan zorgen voor een ontoereikende onderdrukking van ghreline (/honger), ongeacht de werkelijke samenstelling van voedingsstoffen.
Waarom kom ik hier nu mee op de proppen?
Ik wil bij deze benadrukken hoe belangrijk het is hoe je naar voeding kijkt en dat je zelf correcte analyses kan uitvoeren van labels. Hierover leer ik je alles in het traject FOODEXPERT, zo kan jij zelf conclusies maken in plaats van misleidende verpakkingen blindelings te geloven.
Ook dit nog: denk je constant negatief over voeding dat je in je mond stopt, dan is dat niet zonder hormonale gevolgen, om nog maar te zwijgen van de mentale gevolgen. Dit luik is dus enorm belangrijk wanneer je wil werken aan je voedingspatroon. Zonder dit is het als het ware een huis bouwen op zand, it ain't gonna work. Daarom werk ik binnen mijn trajecten hier ook aan. Ben je benieuwd, heb je vragen hierover of wil je gewoon even kennismaken, stuur mij en kom vrijblijvend langs. De thee, koffie of water staat klaar ;)
Tot later en een fijne korte week gewenst!
Justine
Referentie
Crum, A. J., Corbin, W. R., Brownell, K. D., & Salovey, P. (2011). Mind over milkshakes: Mindsets, not just nutrients, determine ghrelin response. Health Psychology, 30(4), 424–429. https://doi.org/10.1037/a0023467